10 strategii pomagających opanować lęk:

21 lutego 2021

1. W momencie, gdy doświadczamy lęku i mamy poczucie, że straciliśmy kontrolę nad swoim życiem warto po prostu zaakceptować fakt, że cierpimy na zaburzenia lękowe. Jest to ważny krok na drodze do odzyskania zdrowia.
2. Za lęk i panikę, których doświadczamy jest odpowiedzialny dialog jaki prowadzimy sami ze sobą. Dialog ten może wywoływać wstyd, a także przyczyniać się do stawiania siebie samych w zakłopotanie. Praktykowanie niewłaściwych dialogów wewnętrznych może powodować problemy wzmagające i podtrzymujące powyższe odczucia. Dlatego też ważne jest prowadzenie ze sobą samym tzw. rozmów  wewnętrznych, jak i przyzwolenie sobie, że mamy prawo odczuwać lęk.
3. Warto, aby atakom lęku/paniki pozwolić zaistnieć i nie sprzeciwiać się nim. Postarajmy się, aby nie kojarzyć ich z poczuciem zagrożenia.
4. Gdy doświadczamy ataku paniki, pierwsze co chcemy zrobić to jemu zaprzestać i go opanować. Warto spróbować tego nie robić, ponieważ im bardziej będziemy chcieli jemu zaprzestać, tym dłużej będzie nam towarzyszył.
5. Warto podjąć próbę, aby unikać miejsc, które wyzwalają i uruchamiają w nas lęk/niepokój. Spróbujmy przekonać siebie, że nic nam nie zagraża, oraz że potrafimy zachowywać się i funkcjonować naturalnie, nawet wtedy, gdy nie czujemy się zbyt dobrze.
6. W momencie, gdy pojawią się w naszej głowie tzw. „katastroficzne myśli” – starajmy się z nimi nie walczyć. W takiej sytuacji poszukajmy racjonalnych dowodów zaprzeczających słuszności danej myśli, a także spróbujmy wykształcić w sobie przekonanie dotyczące poczucia bezpieczeństwa w danej chwili.
7. Psychoedukacja i rozmowa dotycząca zaburzeń lękowych pozwala wypracować lepszy stosunek do choroby.
8. Warto traktować każdy nawrót choroby, jako naturalny i potrzebny w procesie zdrowienia.
9. W drodze do zdrowia dobrze jest zwrócić uwagę, na okresy, w których nie zwracamy uwagi na ewentualne wystąpienie kolejnych ataków. W chwili, kiedy przestaniemy o nich myśleć – będą coraz rzadsze.
10. Gdy zaczynamy zauważać niepokój, warto spowolnić – zarówno ruchy, jak i myśli, natomiast gdy czujemy, że mamy ochotę przyspieszyć, warto skupić uwagę na tym, co się dzieje w aktualnej chwili.

Źródło:

Bemis, J., Barrada, A. „Pokonać lęki i fobie”. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. 1994.