7 komunikatów, których nie należy mówić osobie cierpiącej na depresję

6 października 2020

Światowa organizacja Zdrowia (WHO) w 2020 roku rozpoznaje depresję jako drugą najczęściej stawianą diagnozę na świecie. Ból i smutek to uczucia egalitarne. Mogą dotknąć każdego bez względu na płeć, wiek, kolor skóry, stan konta, miejsce zamieszkania i in.
Jeśli nikt z Was nie miał nigdy takich doświadczeń, to z pewnością w gronie bliskich lub rodziny znajdują się osoby, które gorzej radzą sobie z emocjami, czy z czynnościami takimi jak robienie zakupów, wychowywanie dzieci lub budowanie związków. Mogą mieć trudności ze wstaniem do pracy, odwlekają ważne decyzje życiowe, zrywają lub zaniedbują kontakty interpersonalne.
W większości takich doświadczeń mamy ochotę pomóc takim osobom i wyciągnąć do nich pomocną dłoń.

Jak to jednak zrobić?
Poniżej prezentuję 7 komunikatów, których nie należy mówić osobie cierpiącej na depresję:

1. „Zacznij ćwiczyć!”  
   Sama propozycja aktywności fizycznej jest dobrym rozwiązaniem. Badania dowodzą, że jest ona związana z pobudzaniem komórek nerwowych i rozwojem połączeń nerwowych w hipokampie, co przyczynia się do poprawy nastroju i poczucia ulgi.
   Warto pamiętać, że depresja to choroba witalności. Jakakolwiek czynność, np. wyjście do piekarni, to dla osoby chorującej wielki wysiłek. W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem będzie powolne i stopniowe zachęcanie do wysiłku, małymi krokami, zaczynając choćby od spaceru wokół domu.
   
2. „Po prostu się ogarnij!”, „Zajmij się czymś:, „Znajdź sobie hobby”
   Tego rodzaju komunikaty będą przez osobę chorą odebrane jako potwierdzenie, że jest „wadliwa”, „gorsza”, „niedostosowana społecznie”, „bez perspektyw”. To co dla osoby zdrowej jest proste i jasne, dla chorego może być barierą nie do pokonania.
   
3. Wyszukiwanie powodów, dla których nie powinna się tak czuć, czy porównywanie jej do innych, np. „Zobacz, inni mają gorzej..”
   
4. „Po prostu chcesz zwrócić na siebie uwagę”.
   Kiedy pojawiają się takie myśli o osobie cierpiącej, to warto rozważyć, do czego przyczyni się ich wypowiedzenie. Dokonując oceniania lub krytyki rzadko bierzemy odpowiedzialność za swoje słowa, tym bardziej, że nie znamy historii i doświadczeń danej osoby. Zamiast krytykować/oceniać, okażmy szacunek i bądźmy gotowi do pomocy.
   
5. „Tak mi przykro”.
   Kiedy osoba cierpiąca podzieli się z nami swoim cierpieniem, bólem i trudnościami potrzebuje komunikatów, które będą motywowały do walki z depresją, pokazywały „światło w tunelu”. Osoby takie wypatrują każdej nadziei. Zamiast komentować jej stan – lepszym rozwiązaniem jest podziękować za zaufanie.
   
6. „Przechodziłem przez to samo”.
   Wypowiadając takie słowa najczęściej chcemy pokazać, że rozumiemy co czuje osoba z depresją. Bardzo łatwo jest przekroczyć granicę między zasygnalizowaniem, że wiemy o co chodzi, a popłynięciem w historyczne opowieści. Jeśli nie wiesz co powiedzieć, to po prostu bądź z osobą, towarzysz jej – słuchając. Samo poświęcanie czasu i uwagi działa na osobę cierpiącą kojąco.
   
7. „Kiedyś to minie”.
   Te słowa skierowane do osoby chorej na depresję mogą wywoływać wysoki poziom lęku. Będą temu towarzyszyły myśli takie jak: „Kim ja wtedy będę?”, „Co się stanie?”, ? Co się zmieni?”, „Ile będzie mnie to kosztować?”. 
   Warto pamiętać, że zmiany ogólnie wywołują w ludziach lęk. Dla osób z depresją jest tym trudniej, że nie mają wewnętrznej motywacji do zmiany, a lęku i cierpienia psychicznego doświadczają znacznie intensywniej.